Continu schakelen in de wijkverpleging

De wijkverpleegkundige teampost in Waelwick is op het moment van het interview met de twee wijkverpleegkundigen Daphne Janssen Lok (met oranje T-shirt) en Joanne Kasser een toevallig rustpunt in een doorgaans hectische dag. Normaliter worden hier onder andere intakegesprekken uitgewerkt, komen collega’s uit het wijkteam bijpraten (en soms ook stoom afblazen), worden afspraken met cliënten gemaakt en telefoontjes met het transferpunt uit het ziekenhuis afgehandeld.

Spin in web

“Je bent als wijkverpleegkundige echt een spin in het web”, vertelt Daphne, sinds vijf jaar actief als wijkverpleegkundige binnen team Druten. Een cliënt die in aanmerking wil komen voor zorg aan huis komt via verschillende kanalen binnen bij de wijkverpleegkundigen van zMW. Via een cliënt zelf, mantelzorgers, het transferpunt van het ziekenhuis of de revalidatieafdeling van zMW. Er wordt een afspraak voor een huisbezoek gemaakt en aan de hand van een checklist beoordeeld waar de cliënt behoefte aan heeft.

Kijken naar zelfredzaamheid

Soms komt daar meer zorg uit dan waar de cliënt om vraagt en soms ook minder, weet Joanne, collega van Daphne binnen Team Beuningen. “We kijken nu meer naar de zelfredzaamheid van een cliënt en zijn netwerk. We willen dat mensen lang thuis kunnen blijven wonen. Dat is mogelijk met veel hulpmiddelen en voorzieningen die er zijn. We kijken dus steeds welke hulpmiddelen we kunnen inzetten om ervoor te zorgen dat de cliënt weer onafhankelijk wordt en blijft.”

Voorlichten over voorzieningen

Dat gaat verder dan alleen zorg. “Ook huishoudelijke hulp of dagbehandeling schakelen we in als dat nodig is”, licht Joanne toe. “Of we verwijzen naar de eetpunten binnen de gemeente. Vaak weten mensen niet wat er allemaal mogelijk is. Tijdens zo’n intake gaat er een wereld aan voorzieningen voor hen open.”

Samen als team

Door de jaren heen is de wijkverpleging voor steeds lastigere casus komen te staan. Ook thuis komen meer mensen met gedragsproblemen en mantelzorgers die veel aandacht vragen. Dat is uitdagend maar soms ook zoeken, vertellen de wijkverpleegkundigen. “Op gegeven moment is de grens aan wat we kunnen thuis bereikt. Dat levert bij mantelzorgers soms frustraties op. Met het team bespreken we gezamenlijk zo’n casus. Niet alleen om ideeën en oplossingen uit te wisselen. Maar ook om te bespreken wat zo’n situatie doet met jou als verzorgende.”

Humor, onmisbaar

Humor blijkt een verrassend goede eigenschap te zijn voor werk in de wijkverpleging. “Sommige cliënten met gedragsproblemen zitten niet altijd te wachten om ergens mee geholpen te worden. Met humor kun je veel bereiken waardoor een cliënt toch overstag gaat.”

Steeds aanpassen

Het zorgt ervoor dat hun werk erg afwisselend is en dynamisch. “Je komt als gast bij cliënten thuis”, zo omschrijft Daphne haar werk. De ene keer is dat in een sjieke villa, de andere keer in een vervuild huis. “En steeds moet ík me aanpassen aan de situatie van cliënt. Dat is continu schakelen, maar maakt het hartstikke interessant.”